فرزند خواندگی،قوانین و مقررات

آمار درخواست‌های فرزندخواندگی متقاضیان در کشور، در سال‌های اخیر با افزایش دوبرابری همراه بوده است و تاکنون استقبال خوبی از این موضوع شده است. در برخی از استان‌ها تراکم درخواست فرزندخواندگی زیاد است و در بعضی نقاط نیز درخواست‌ها و همچنین تعداد کودکانی که در مراکز مختلف سازمان بهزیستی کشور حضور دارند، کمتر است.

 اگر خانواده بنا بر هر دلیلی فرزندخوانده خود را نخواهد، سازمان بهزیستی چه برخوردی با او می‌کند؟

«نمی‌شود انکار کرد که برخی بچه‌ها بعد از رفتن به خانه باز پس فرستاده می‌شوند؛ اما به‌قدری تعداد این کودکان کم است که اصلا قابل اشاره نیست و البته دلایل مختلفی نیز دارد. ما یک‌سری مسائل را هم در نظر می‌گیریم. در همین قانون حمایت از فرزندخواندگی جدید، این موارد ذکر شده است.اگر خانواده‌ای بی‌دلیل فرزند را پس بدهد، تمام چیزهایی که به نام بچه کرده بودند، از بیمه عمرش گرفته تا چیزی که به نامش شده، برای بچه باقی خواهد ماند؛ اما ممکن است بعضی از بیماری‌های ژنتیکی بعد از ١٠-١٢سالگی خود را نشان بدهند، یا بچه اوتیستیک باشد و بعد از دو‌سالگی مشخص شود و خانواده اعلام کنند توانایی نگهداری از بچه معلول را ندارند، در چنین شرایطی ما بچه را پس می‌گیریم. البته این را هم بگویم خانواده‌هایی بوده اند که بچه را برده‌اند و بعد از مدتی عوارض و بیماری کودک نمود پیدا کرده و آنها باز هم بچه را پس نداده‌اند و تعداد آنها هم خیلی بیشتر از خانواده‌هایی است که بچه را پس می‌‌آورند.حتی الان خانواده‌های داریم که بچه‌های معلول، فلج مغزی و اچ‌آی‌وی مثبت را با کمال میل می‌برند. البته بچه‌های ما از همه لحاظ‌ها پیش از واگذاری چک می‌شوند و اگر حتی گوشه ناخنشان ایرادی داشته باشد، به خانواده اعلام می‌شود و آنها نیز می‌توانند کودک را پیش پزشک معتمد خود ببرند و از سلامت او اطمینان حاصل کنند».‌اما اگر خانواده‌ای بدون علت بچه‌ای را در نوزادی در اوج زمان شیرینی به خانه برده و حالا که بزرگ شده دلش را زده و می‌خواهد پسش بدهد و او را از سر باز کند، در این شرایط ما وکیل بچه هستیم و قاضی تمام حق و حقوق بچه را به نفع او ضبط خواهد کرد».

 آیا چیزی از خانواده جدید کودک پنهان می‌شود؟

سازمان  نمی‌گویید پدر و مادرش معتاد بوده‌اند، می‌گوید بچه بدسرپرست بوده که خدایی نکرده در آینده، کودک به خاطر خانواده بیولوژیکی معتادش تحقیر نشود یا بچه سرراهی بوده، هیچ اطلاعاتی از این مسئله نمی‌دهد اما اگر بچه دچار آسیب جسمی و جنسی شده باشد یا مشکل روحی داشته باشد، حتما به خانواده اعلام می‌شود.

نفریه با تأکید بر اینکه تعداد خانواده‌هایی که بچه‌ها را پس می‌فرستند، بسیار پایین است، افزود: «دقت کنید بازگشت بچه‌ها در ایران از خانواده از نُرم جهانی کمتر است وآن‌قدر قبل از واگذاری خانواده متقاضی مورد بررسی قرار می‌گیرد که مطمئن شویم قطعا آنها بچه را می‌خواهند.البته این را هم بگویم که ما مشکلی از نظر واگذاری نداریم و در ازای هر کودک هفت‌ونیم خانواده متقاضی داریم، اما در هر صورت کودکان سن پایین و دختران متقاضی بیشتری دارند». وی همچنین با اشاره به اینکه بچه‌ای که به هر دلیلی پس فرستاده می‌شود، از نظر روحی شکننده‌تر خواهد بود، خاطرنشان کرد: «این بچه‌ها مورد حمایت روانی قرار می‌گیرند، اما این نکته را فرض کنید که ازدست‌دادن خانواده یک استرس است، اما باز هم ما فکر می‌کنیم اگر یک بچه حتی دو سال در دامان یک خانواده رشد کند، خیلی بهتر از این است که در بهزیستی و شیرخوارگاهی باشد که هر چند روز مربی عوض می‌کند. اختلالات وابستگی در این شرایط شدیدتر است.ما حالا به این نتیجه رسیده‌ایم که بچه‌های زیر دو سال اصلا نباید در مراکز بمانند و به سمتی می‌رویم که شیرخوارگاه نداشته باشیم و بچه‌ها حتی به صورت کوتاه‌مدت در خانواده‌ها پذیرش شوند. شاید بگویید این خانه و آن خانه‌شدن برای بچه خوب نیست، شما باید این شرایط را با مرکزی قیاس کنید که روزی دو مربی عوض می‌شود. آنها حتی اگر به صورت کوتاه‌مدت در خانواده باشند بهتر از ماندن در مراکز بهزیستی است».