نکات مهم دوره پیش دبستان :اهمیت ، احتیاطات و حصوصیات

اساسی ترین اهداف در این  دوره به شرح زیر است

• زمینه یادگیری مفاهیم ریاضی، استدلال و زبان آموزی غیرمستقیم فراهم می شود.
• محور آموزش ها بازی است.
• بر مهارت های ظریف دست تاکید می شود
• رابط مهد با دبستان است .
• آموزش نحوه ارتباط با بزرگترها مطرح است .
• نخستین مکان جدی است .

  پیش دبستان :نکات  و اشتیاهات رایج

• نوعی تغییر در باور عمومی نسبت به دوره کودکی و هدف مهد کودک  ایجاد شده که از ایده «محافظت» و “لدت” از کودکان به سوی «آمادگی» ایشان تغییر یافته است.که البته موجب کاهش مطلوبیت این دوره برای کودکان می شود
• به  ارتباط حیاتی میان کودک و مربی توجه کنیم
• آموزش رسمى احتیاطا از ٧سالگى تمام تازه اما در پیش دبستان هر آموزشى مبتنى بر استعدادیابى است وپرورش مهارتهاى اولیه عمومى و پرورش استعداد مشروط بر تشخیص فنى استعداد
• کودکانِ امروز تکالیف بیشتری انجام می‌دهند، اما کمتر می‌آموزند زیرا همان سیاست‌هایی که آموزش جدی را به سطوح پایین‌ترِ سنی سوق داده موجب شده  که کودکان   مهارت‌های کمتری را بیاموزند
• کلاس‌های پیش‌دبستانی به‌صورت روزافزون به مکان‌هایی اضطراب‌آور تبدیل شده  که در آن‌ها، مربیان با تحت فشار قرار دادن کودکان آن‌ها را وادار می‌کنند تا مثلا پیش از بازی کردن «تکالیف» خود را تمام کنند
• شمار زیادی از این کودکان فاقد مهارت‌های زبانی کافی برای تعریف داستانی ساده و یا کنار هم‌گذاشتن واژه‌ها و جملات هستند. آن‌ها نمی‌توانند شباهت‌های مفهومی را درک کنند و مثلاً مشابهت میان رگ‌های روی یک برگ و رگ‌های دستشان را بفهمند.
• تمرکز اصلی در سالهای پیش از دبستان نباید صرفاً آموزش واژگان و خواندن را شامل شود، بلکه باید مهارت‌های سخن گفتن و شنیدن را  به کودکان آموخت. ما تأثیر حیاتیِ گفتگوی مستقیم و کنترل‌نشده را بر ارتقای فرآیندهای ادراکی کودکان کم‌سن فراموش کرده‌ایم.
•  الگوهای متن‌محور و استاندارد و رفتارهایی مانند آموختن فهرست واژگان و شناسایی اشکال و رنگ‌ها را موجب می‌شود (کارهایی که حتی یک سگ توانایی انجام آن را دارد. و برای بچۀهای کنجکاو چهار سال کار خاصی به‌حساب نمی‌آید). این در حالی است که آموزش پیچیده، و تلفیقی ارزش خود را از دست می‌دهد.
• لازم نیست بچه ها خواندن و نوشتن را پیش از مدرسه یاد بگیرند چون معمولا این خواندن و نوشتن بیشتر از اینکه اعتماد به نفس بچه ها را بالا ببرد، باعث غرور و ایجاد اعتماد به نفس کاذب در آنها و حتی والدین می شود. این کار انگیزه لازم را برای یادگیری در کودکان از بین می برد. علاوه بر این، خیلی وقت ها این کودکان را به عنوان بچه های بیش فعال نزد ما می آورند چون کنار همکلاسی هایی می نشیند که تازه از آموزش الفبا شروع کرده اند ولی برای آنها مطالب تکراری است بنابراین انگیزه لازم برای حضور در مدرسه را ندارند و شروع به بازیگوشی می کنند و این می تواند برای بچه ها، خانواده ومربیان مشکل ساز باشد،
• تحقیقات مجله نیویورک تایم نشان داد کودکانی که پیش‌دبستانی را گذرانده‌اند در بدو ورود به مدرسه آمادگی بیشتری را در مقایسه با دیگران از خود نشان می‌دهند، اما در زمان حضور در کلاس اول رویکرد آن‌ها نسبت به مدرسه رفته‌رفته بدتر می‌شود. به طوری که در پایان سال دوم، نتایج بدتری کسب می‌کنند. تقصیر اصلی در این کاهشِ کیفیت بر عهده شیوه آموزشی نادرست و تکیه بیش از حد روی آموزش مستقیم و تکراری است. دانش‌آموزانی سال به سال اشتیاق خود را نسبت به آموختن از ذست می دهند
•  می‌دهند
• ادوارد زیگلر، استاد دانشگاه ییل که یکی از رهبران سیاست‌گذاری برای آموزش ابتدایی و رشد کودکان است ، بهترین برنامه‌ها برای آموزش پیش‌دبستانی  را  مستلزم ایجاد  فرصت‌های فراوانی را برای کودکان کم‌سن و سال می د اند  تا از وجوه پیچیده و ارتباطی زبان استفاده کنند؛ بر این اساسبرنامه‌های تحصیلی باید طیف وسیعی از اهداف آمادگی پیش از مدرسه را مورد توجه قرار دهند که شامل مهارت‌های اجتماعی، هیجانی و آموزش فعال باشد، ضمن آنکه به نحو مؤثر مشارکت خانواده را در فرآیند آموزش برانگیزند و از مربیان بادانش و باکیفیت بهره گیرند.
• فنلاندی‌هایی که تعلیمات رسمی خواندن و نوشتن را تا سن ۷ سالگی آغاز نمی‌کنند، و به موفقیت چشمگیری در این زمینه دست یافته اند   درباره کسب آمادگی خواندن در مقطع پیش‌دبستانی چنین می‌گویند: «پایه‌های اصلی برای آغاز آموزش خواندن و نوشتن به کودکان این است که آن‌ها را در معرض شنیدن و گوش دادن قرار دهیم… کودکان حرف می‌زنند و با آن‌ها حرف زده می‌شود، افراد در مورد مسائل گوناگون با آن‌ها گفتگو می‌کنند… کودکان سؤال می‌پرسند و جواب می‌گیرند»

خصوصیات کودک و محیط  در این دوره

خصوصیات  محیطی این  می توان به محیط مطلوب، شادی بخش و برخوردار از حداقل امکانات لازم باشد. باید وسایل و ابزار، متناسب با سن و داشتن مربیانی آگاه و توانمند اشاره کرد .

خصوصیات کودک

آمادگی جسمانی، وضعیت تواناییهای حرکتی مناسب کودک. مدرسه انبوهی از تکالیف نوشتاری با مداد و مداد رنگی دارد. که اگر کودک با انجام آنها مشکل داشته باشد، مدرسه برای او به محیطی کسل کننده و سخت تبدیل می‌شود همچنین به  آمادگی اجتماعی وی باید توجه شود .

تفوتهای اساسی پیش دبستان در مهد و مدرسه

• در مهدکودک ها شرایط مکانی و برنامه ها مطابق نیازهای کودکان در سنین پیش از دبستان طراجی می شود  در حالیکه در مدارس فضا و امکانات موجود براساس نیاز کودکان در دوره سنی بالای ۶ سال تا ۱۲ سال طراحی گشته اند
• عدم توجه مدارس به تفاوت های فردی واختلاف سن، توجه به ویژگی های رشد شناختی و اجتماعی کودکان
• عدم وجود فضای مجزا برای کودکان مقطع پیش دبستان و  امکان نظارت و کنترل بر روی کودکا ن در مدرسه کمتر است
•  یک کودک ریز جثه ممکن است در مهد کودک مشکلی نداشته باشد، اما  در مدرسه چنین نیست .
•  تنوع برنامه ها و فعالیت های شاد در مهدکودک ها
• تفاوت ساعت کاری مدارس  در مقایسه با مهد کودک ها