کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه در انجام بسیاری از تکالیف و فعالیتهای آموزشی خود با مشکلات زیادی روبرو بوده و همین امر توانمندی یادگیری آنها را کاهش می دهد. پژوهشها و مطالعات نوروپسیکولوژی در این کودکان نشان میدهد که در بسیاری از موارد عملکرد لوب پس سری در این کودکان ضعیف می باشد ، همانطوریکه می دانیم این بخش مسوولیت پردازش و ادراک داده ها و اطلاعات بینایی را برعهده دارد و این مساله خود میتواند فرایند یادگیری را درمهارتهای نوشتاری،ریاضی و خواندن کاهش دهد.
کارشناسان توانبخشی و آموزشی برای بهبود عملکرد این قسمت از مغز روشها و راهبردهای گوناگونی را بکار میبرند که یکی از این راهبردها “استفاده از نقاشی با رنگهای متضاد” است. در این زمینه هنردرمانگرانی چون آندریاس (۲۰۰۵) و اوهلین (۱۹۷۹) از ترکیب رنگهای قرمزوسیاه، زردو بنفش، آبی و نارنجی، سبز و قرمز، و سفید و سیاه به عنوان رنگهای متضاد درآموزش نقاشی به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه استفاده کرده اند و نتایج مطالعات و پژوهشهای آنها نشان میدهد که ترسیم اشکالی چون دایره ای قرمز روی مستطیلی سبز ویا ترسیم شکلی نارنجی برروی زمینه ای آبی رنگ میتواند توانایی ” تشخیص شکل اززمینه” را بعنوان بخشی از مهارتهای ادراک بینایی تقویت کرده و این افزایش توانایی میتواند عملکرد لوب پس سری را افزایش دهد.
بنا بر مطالعات نوروپسیکولوژی پژوهشگرانی چون زایدل و همکاران (۲۰۰۵)عملکرد این لوب با توانمندی یادگیری ارتباط دارد.زیرا این لوب مسوولیت عملکرد مهارتهای ادراک و پردازش اطلاعات بینایی چون هماهنگی چشم و دست،تشخیص شکل اززمینه، درک ثبات شکل و ادراک روابط فضایی رابرعهده دارد که وجود آنها لازمه یادگیری است. بنابراین افزایش مهارتهای ادراک بینایی به ویژه تشخیص شکل از زمینه میتواندیادگیری کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه راافزایش دهد.
این مقاله توسط آقای دکتر ربوبی در پانزدهمین کنگره کاردرمانی ایران در سال ۱۳۸۹ ارایه گردید
